σαναντρεας με παιχνιδια

σαναντρεας με παιχνιδια

Ο Χοσέ Μουχίκα κάθε άλλο παρά τυπικό δείγμα πολιτικού μπορεί να χαρακτηριστεί. Όχι μόνο λόγω πολιτικής πορείας αλλά και λόγω πολιτικού «τέλους». Για εκείνον το φυσικό τέλος της βουλευτικής διαδρομής δεν σηματοδότησε η λήξη της θητείας του (που έληγε το 2020) αλλά η εξάντληση των δυνάμεων και της θέλησης που θα περιόριζαν την επάρκειά του. Αυτό από μόνο του συνιστά, αν όχι κάτι πρωτοφανές, σίγουρα σπάνιο για πολιτικό – τουλάχιστον, όπως έχει παγιωθεί στη συνείδηση των περισσότερων…

Ελ Πέπε: ο φτωχότερος ηγέτης του κόσμου τελευταίος ήρωας για τον Κουστουρίτσα

«Τα κίνητρα της παραίτησης είναι προσωπικά. Θα τα απέδιδα στην κούραση μετά από ένα μακρύ ταξίδι. Παρόλα αυτά, όσο το μυαλό μου λειτουργεί, δεν μπορώ να παραιτηθώ από την αλληλεγγύη και την πάλη των ιδεών», ανέφερε, μεταξύ άλλων, στην επιστολή παραίτησης που επέδωσε στην πρόεδρο της Γερουσίας (και επί 13 χρόνια σύζυγό του), Λουσία Τοπολάνσκι.

15ο δημοτικό σχολείο ηρακλείου κρήτης

https://anolrrhx.blogspot.com/2019/05/blog-post_71.html

Ο πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης επέστρεψε εκεί που ανήκει, στις αγροτικές δουλειές και τη φύση. Εδώ, πάνω στο τρακτέρ του, λίγες μέρες προτού παραδώσει την έδρα του – EPA/RAUL MARTINEZ

Ο 83χρονος Μουχίκα κατείχε τη θέση του βουλευτή από το 2015, όταν και έληξε η πεντάχρονη θητεία του ως προέδρου. Παραιτούμενος, αρνήθηκε τη βουλευτική σύνταξη ενώ απολογήθηκε στους συναδέλφους του, αν με κάποιο τρόπο τους πίκρανε ή τους πρόσβαλε.

Και ήταν μάλλον πολλοί όσοι έπεσαν θύματα του «ακατέργαστου» λόγου του. Το 2013, ανυποψίαστος πως το μικρόφωνό του ήταν ανοιχτό σε συνέντευξη Τύπου, χρειάστηκε να απολογηθεί στην τότε πρόεδρο της Αργεντινή, Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ επειδή αποκάλεσε εκείνη «παλιόγρια» και τον σύζυγό της, επίσης πρώην πρόεδρο, Νέστορ Κίρχνερ «αλλήθωρο».Το 2016, χαρακτήρισε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο «πιο τρελό κι από κατσίκα». Όμως, ήταν το ανεπιτήδευτο στυλ του που, αν και τραχύ, μιλούσε στις καρδιές του κόσμου.

Ο πρώην πρόεδρος, με γαλότσες, συνοδεύεται από τον νυν, Χουάν Μανουέλ Σάντος και την σύζυγό του, Λουσία Τοπολάνσκι. Η σημερινή (πρώτη γυναίκα) αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχε απαρνηθεί την αστική καταγωγή της, συμμετέχοντας στο αντάρτικο των Τουπαμάρος. Μάλιστα, h φήμη της «σκληρής» που την περιέβαλλε, λόγω της φυλάκισης και των βασανιστηρίων, της είχε προσδώσει το παρατσούκλι «Κορμός» (La Tronca)- EPA/EFRAIN HERRERA/PRESIDENCY OF COLOMBIA

«Πλούσιος» σε ιδέες…

Ζούσε μία απλή ζωή, απαλλαγμένη από προνόμια και ανέσεις. Διέμενε στο αγρόκτημά του, οδηγούσε ένα σκαραβαίο του 1987 (για την αγορά του οποίου το 2014 του πρόσφεραν ένα εκατομμύριο δολάρια, προσφορά που απέρριψε διότι, όπως είπε, δεν είχε άλλο μέσο να μεταφέρει την Εμανουέλα, τον υπέργηρο, τρίποδο σκύλο του), διέθετε το 90% της βουλευτικής αποζημίωσης σε οργανώσεις (μένοντας σχεδόν με 780 δολάρια, κοινώς το μισθό του μέσου εργαζόμενου της Ουρουγουάης), κυκλοφορούσε χωρίς κοστούμια, λιμουζίνα και σωματοφύλακες.

«Δεν είμαι ο φτωχός πρόεδρος, όπως με αποκαλούν. Φτωχοί είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται πολλά. Είμαι απλώς ένας ολιγαρκής πρόεδρος. Μου αρέσει να ζω όπως η πλειονότητα της χώρας μου. Πρόκειται για την ίδια πλειονότητα που με εξέλεξε. Και γι'αυτό ταυτίζομαι μαζί της. Ηθικά, δεν έχω το δικαίωμα να ζω όπως η μειοψηφία της χώρας μου», έλεγε λίγο μετά την εκλογή του.

Το γαλάζιο Volkswagen Beetle ήταν εμβληματικό. Τόσο, ώστε προσφέρθηκε το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων στον τότε πρόεδρο Μουχίκα για την εξαγορά του. Ο ίδιος αρνήθηκε, λέγοντας πως ήταν το μόνο μέσο μεταφοράς της 18χρονης και τρίποδης Εμανουέλα, του αγαπημένου του σκυλιού που ήταν πάντα η σκιά του – EPA/IVAN FRANCO

Από αντάρτης, πρόεδρος

Ο νεαρός Μουχίκα προσχώρησε στα επαναστατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική και τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 ήταν ο ηγέτης των Τουπαμάρος, αστικού αντάρτικου κινήματος με πρότυπο την Κουβανική Επανάσταση. Στην εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1973 συνελήφθη και πέρασε 14 χρόνια στη φυλακή – εκ των οποίων δύο στην απομόνωση. Ήταν εκεί που ατσαλώθηκε η ιδεολογία του, η δύναμή του, η ευγνωμοσύνη του για τη ζωή. «Κοιμόμουν επί χρόνια στο πάτωμα της φυλακής και τις νύχτες που είχα στρώμα, ήμουν ευτυχής. Επέζησα με το τίποτα. Γι’αυτό κι άρχισα να εκτιμώ τα μικρά πράγματα στη ζωή και τα όρια των πραγμάτων. Αν αφιερωθώ στην ευμάρεια, θα πρέπει να περάσω ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου στη συντήρησή της», έχει πει σε συνέντευξή του.

σαναντρεας με παιχνιδια
χόλτερ ρυθμού
https://oeqrzvvf.blogspot.com/2019/05/blog-post_78.html